ساختار سیاسی شاهنامه در اندیشه سیاسی مکتب فرانکفورت
نام نویسنده(فارسی)
نوع مقاله (فارسی )
مقاله پژوهشی
چکیده مقاله (فارسی )
براساس چارچوب نظری هابرماس، از «نسبت اندیشه و سیاست» در سیر تاریخ اندیشۀ سیاسی غرب، اندیشه و سیاست در دوره کلاسیک و در سنت ارسطویی حول مفهوم «سعادت» با هم عجین می¬شوند؛ زیرا اندیشه، سعادت را تعریف می¬کند و سیاست در خدمت تحقق مفهوم سعادت، قرار می¬گیرد. حال آنکه در اندیشه سیاست مُدرن و در سنت هابزی، اخلاق و سیاست از هم جدا می¬شوند. در حقیقت هدف ساختار سیاسی شاهنامه، سعادتمند کردن شهروندان و همچنین زمینه¬ای برای ایجاد امنیت و تحقق رفاه می¬باشد؛ با این توصیف، طبق چارچوب نظریه هابرماس، مقاله حاضر بر این نظر است که در اندیشه متفکران مکتب فرانکفورت، اندیشه و سیاست همانند سنت کلاسیک، می¬تواند مفهوم رفاه در جهت مذهبی و علم سعادت، عدالت، امنیت و کمک به نیازمندان را به وجود آورد که همان «اخلاق فضیلت» است؛ «اندیشه¬های سیاسی» که مورد علاقه ماکیاولی و «نظم اجتماعی» که مورد نظر مور است، با توجه به زندگی «فضیلت-مندانه» شهروندان توضیح داده نمی¬شوند. مسئله این متفکران مدرن برخلاف متفکران کلاسیک، نه پرسش از شرایط اخلاقیِ «زندگی خیر»، بلکه پرسش دربارۀ شرایط واقعی بقاست که مورد نظر مور است. با این توضیح می¬توان حد فاصل میان عقلانیت ارتباطی در تقابل با عقلانیت ابزاری را طبق نظر فرانکفورت در ساختار سیاسی شاهنامه بررسی نمود که این مکتب ما را به «وفاق اجتماعی» می¬رساند و رسیدن به رهایی از تعلقات دنیایی را همان خرد عینی می¬داند.
کلید واژه های (فارسی)
ساختار، سیاست، شاهنامه، مکتب، فرانکفورت، هابرماس
عنوان مقاله (انگلیسی )
The political Structure of the shahnameh in the political thought of the Frankfurt school
نام نویسنده (انگیسی)
چکیده (انگیسی)
According to Habermas's theoretical framework, from the "relation of political thought to the course of the history of Western political thought", thought and politics in the classical period and in the Aristotelian tradition are intertwined around the concept of "happiness" because thought defines and Politics realizes the concept of happiness. Whereas in modern thought, in the Hobbesian tradition, ethics and politics are separated. In fact, the objective of the political structure of the Shahnameh is to make citizens happy as well as to create a foundation for security and the realization of welfare; By this description, in the framework of Habermas's theory ،this article argues that in the minds of Frankfurt school thinkers, thought and politics, like the classical tradition, can provide the concept of religious and scientific welfare, prosperity, justice, security, and assistance to the needy, which is the "virtue ethic".Machiavelli's "political ideas" and Moore's "social order" are not explained by the "virtuous" life of citizens. The question of these modern thinkers, unlike classical thinkers, is not the question of the moral condition of "the good life", but the question of the real conditions of survival. That's Moore's point. With this explanation, one can examine the gap between communicative rationality versus instrumental rationality according to Frankfurt in the political structure of the Shahnameh. This school leads us to "social consensus" and considers achieving liberation from worldly possessions as objective reason.
