بررسی کاربرد افعال در ساختار قصاید مدحی رشید الدین وطواط براساس زبانشناسی نقشگرای هلیدی
نام نویسنده(فارسی)
نوع مقاله (فارسی )
مقاله پژوهشی
چکیده مقاله (فارسی )
رشید وطواط یکی از شاعران بزرگ مدیحه¬سرای سده ششم هجری است که بیش از 200 قصیده مدحی سروده است. به صورت کلی، قصاید مدحی معمولاً در دو بافت موقعیتی تغزل و تنه اصلی (مدح) سازمان¬دهی شده¬اند. بافت موقعیتی تغزل بیشتر در بردارندة توصیف معشوق، وصف زیبایی¬های طبیعت و مجالس بزم است و بافت موقعیتی تنه اصلی به مدح ممدوح میپردازد و با اغراق او را به صورت یک قهرمان حماسی و موجودی مافوق طبیعی توصیف میکند. این پژوهش، با تکیه بر این فرضیه که تغییر در بافت موقعیتی متن بر بسامد و نوع کاربرد فرایندهای فعلی تأثیرگذار است، بر اساس رویکرد زبان¬شناسی نقشگرای هلیدی ابتدا بسامد فرآیندهای فعلی (مادی، رابطه¬ای، وجودی، کلامی، ذهنی و رفتاری) قصاید کامل رشید در بافت تغزلی و مدحی مورد بررسی قرار گرفته و سپس با استفاده از نتایج بدست آمده، به مقایسه کاربرد هر یک از فرایندهای فعلی در دو بافت موقعیتی تغزل و تنه اصلی پرداخته شده است. نتیجه پژوهش حاضر حاکی از آن است که گسترة تجارب شخصی، روابط اجتماعی، عقاید و اندیشه¬های دینی و فلسفی رشید به میزان قابل توجهی بر کاربرد انواع فعل در بافتهای موقعیتی اشعار وی تأثیر گذاشته است. رشید از فرآیند رابطه¬ای و مادی بیش از فرآیندهای دیگر در هر دو بافت موقعیتی قصاید کامل استفاده کرده است. لیکن در بخش تغزل افعال جنبه توصیفی دارند ولی در بخش مدح بر جنبه فیزیکی و قدرت ممدوحان دلالت دارند.
An Analysis of the structure and content of ballade by Rashid al-Din Vatvat based on functional linguistics of Halliday
نام نویسنده (انگیسی)
چکیده (انگیسی)
The structure of praiseful ballade is generally made of two situational contexts. First, there is the situational context of Ghazal, which includes the description of the beloved, the description of the beauties of nature and festivities and so on. Then, there is the situational context of the main part, which is dedicated to the person who is being praised - and with exaggeration describes him as an epic hero and a supernatural creature who is able to carry out extraordinary actions. In the present study, based on ideantionmetafunction of Hallidai's functional linguistics it has been tried to find information about Rashid al-Din Vatvat’srange of personal experiences, social relationsand religious and philosophical ideas while extracting the structural pattern of his praiseful ballade. Based on this approach, at first, the frequency of the current processes of Rashid’s praiseful ballade is examined. Then there is a comparison between the use of these processes in the situational context of Ghazal and the main part.
کلید واژه های (انگلیسی)
Stylistic linguistics, current processes، praiseful ballade, Rashid al-Din Vatvat.
